Fontanna Neptuna – zabytkowa  fontanna, która powstała z inicjatywy burmistrza Bartłomieja Schachmanna i rady miejskiej. Zlokalizowana jest w najbardziej reprezentacyjnej części Gdańska – na Długim Targu, przed wejściem do Dworu Artusa.

W latach 1606-1615 trwały prace projektowe, rzeźbiarskie i odlewnicze. Projekt figury przedstawiającej Neptuna, boga wód, stworzył architekt i rzeźbiarz Abraham van den Blocke (ur. 1572, zm. 1628). Model figury został wykonany przez Piotra Husena. Rzeźba została odlana w brązie ok. 1615 r., w miejskiej odlewni w Gdańsku, z użyciem formy ludwisarza Gerdta Benninga      Ciężar figury wynosi 650 kg. Czasza oraz trzon, na której stoi posąg, są również autorstwa Abrahama van den Blocke. Elementy architektoniczne fontanny nawiązują do manieryzmu flamandzkiego.

Uruchomienie fontanny nastąpiło dopiero w 1633. Rok później powstała żelazna krata otaczająca basen, również zaprojektowana przez Abrahama van den Blocke.

Manierystyczna w swej koncepcji figura rzymskiego boga mórz i oceanów – Neptuna zbudowana jest w oparciu o łamaną linię (nawiązanie do figury serpentinata), przeznaczona jest do oglądania ze wszystkich stron. Wygląd rzeźby wskazuje na to, że autor znał rzeźby antyczne: głowa Neptuna przypomina głowę z posągu konnego Marka Aureliusza, zaś tors jest być może nawiązaniem do Torsu Belwederskiego.

W latach 1757-1761 Jan Karol Stender wykonał nowy basen i trzon, a mistrz kowalski Jakub Barren uzupełnił i odnowił zniszczoną kratę. Fontanna otrzymała wtedy bogato zdobiony styl rokokowy.

Przed II Wojna Światową hitlerowcy usunęli Polskie Orły z żelaznej kraty otaczającej basen. Brak orła można dostrzec na innych, zamieszczonych tutaj, pocztówkach.

Uszkodzona w czasie II wojny światowej i następnie zdemontowana dla ochrony, została odrestaurowana i ponownie uruchomiona w 1954.