Stare Miasto, zajmujące dziś obszar od Podwala Staromiejskiego poza ulicę Wałową, sięgało pierwotnie tylko do Gnilnej, a na wschodzie do usypanej w 1402 r. Nowej Grobli (ul. Łagiewniki). Uposażając w 1415 r. nowo powstały szpital marynarski św. Jakuba Krzyżacy dodali mu teren od Nowej Grobli i Kanału Młyńskiego (Raduni) do Wisły. Już wcześniej, od 1402 r., polscy rybacy z Osieka mieli tu prawo postoju i sprzedawania ryb na brzegach Raduni. Taki był początek dzisiejszych ulic Rybaki Górne i Rybaki Dolne. Pierwszą z nich nazywano najpierw Przy Nowym Targu Rybnym (1495), potem Nad Rowem Młyńskim (1523), lub Wśród Rybaków, Górna Strona (mang den Seigen, hohe Seite), na koniec w skrócie Hohe Seigen, co po wojnie spolszczono na Rybaki Górne. Seige (w słowniku Mrongowiusza: cadzka lub cedzidło) oznacza dosłownie podziurkowany pojemnik do trzymania ryb w wodzie. Już w końcu XV w. stały tu domy nr 10–26 i 32–33. Po 1498 doszedł nr 30; pozostała zabudowa powstała w XVII i XVIII w. Całość przypominała amsterdamski gracht (kanał).

Po ostatniej wojnie pozostały cztery kamieniczki, w których osiedlili się nowi mieszkańcy.
Za: http://ibedeker.pl/obiekty/podzwonne-dla-kamieniczki-przy-ul-rybaki-gorne/#ixzz2NtCmE7xJ