Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika w Gdańsku – jedna z najstarszych szkół średnich w Gdańsku. Mieści się w zabytkowym gmachu, zbudowanym w latach 1902-1904 jako Szkoła Realna św. Piotra.

Pierwsza wzmianka o szkole parafii Starego Przedmieścia pw. św. Piotra i Pawła – Schule zu St. Petri und Pauli – pochodzi z 1436 roku. Mieściła się ona w kamienicy od wschodu kościoła (Am St.Petrikirchhof) – dziś trawnik przy Zaułku Ormiańskim. 15 stycznia 1818 roku przekształcono tę szkołę w Oberrealschule (zu) St. Petri und Pauli. Obecny budynek w stylu bałtyckiego neogotyku, znajdujący się między Hansaplatz (ul. Wały Piastowskie), Am Jakobstor (ul. Wałowa) a Schüssel Damm (ul. Łagiewniki), wzniesiono w latach 1902-04 według projektu architekta i inspektora bud. K.Kleeflda.

W chwili wybudowania była największą i najnowocześniejszą szkołą na terenie ówczesnych Prus Wschodnich.

Nauka w I Państwowym Gimnazjum i Liceum w Gdańsku rozpoczęła się 7 czerwca 1945 roku. 4 września 1945 roku rozpoczęto nowy rok szkolny 1945/1946 dla 540 uczniów w 16 oddziałach (dziewięciu klasach ciągu normalnego oraz siedmiu klasach ciągu skróconego). W tym czasie nauka szkolna opierała się na systemie szkolnictwa średniego z okresu międzywojennego, czyli na sześciu klasach szkoły podstawowej, czterech klasach gimnazjum (mała matura) i dwuletnim liceum typu matematyczno-fizycznego, przyrodniczego lub humanistycznego (duża matura).

Organy w auli (dawnej kaplicy) zniszczono po 1947 roku, wtedy też zamalowano znajdujący się w auli obraz przedstawiający wodowanie statku. Salę gimnastyczną odbudowano w 1958; dawniej szkoła posiadała też obserwatorium astronomiczne.