Stare Przedmieście (niem. Vorstadt ) – osiedle w Gdańsku, w dzielnicy Śródmieście.

Mianem Starego Przedmieścia określano i określa się do dziś tereny położone między Podwalem Przedmiejskim (dawniej: murami miejskimi), na północy oraz ciągiem ulic Okopowej i Trakt św. Wojciecha, na zachodzie. Od wschodu osiedle ograniczone jest wodami Motławy i Nowej Motławy. Od południa osiedle otacza pas fortów, oblanych Opływem Motławy będącym dawną fosą.

Stare Przedmieście zostało przyłączone w granice administracyjne miasta w XIV wieku, kiedy to wybudowano system fortyfikacji nad Opływem Motławy.

Od 1425 zwane było Przedmieściem, po 1945 przemianowane zostało na Stare Przedmieście. Początkowo sięgało od Podwala Przedmiejskiego do końca ul. Rzeźnickiej i Żabiego Kruku. W XVII wieku powiększyło się o tereny wokół Placu Wałowego, do Bramy Nizinnej i ul. Dolna Brama.

W latach 1617-1640 została zasypana fosa oddzielająca Stare Przedmieście od Głównego Miasta.

W 1936 został ukończony gmach przy ul. Okopowej dla Die Deutsche Arbeitsfront, niemieckiego związku zawodowego (obecnie mieści się w nim Pomorski Urząd Wojewódzki w Gdańsku).

Zbudowana po II wojnie światowej Trasa W-Z rozbiła Śródmieście oraz spowodowała odseparowanie Starego Przedmieścia od Głównego Miasta i degradację tego obszaru.