S.S. „Panna Wodna”

P26E

Fotografię wykonał: Brak opisu

SS Panna Wodna – polski statek pasażerski żeglugi przybrzeżnej, przebudowany z niemieckiego trałowca.

Został zbudowany w 1944 w stoczni Lindenau w Kłajpedzie jako niemiecki trałowiec M 295 typu Minensuchboot 1940. Został zatopiony na skutek ataku lotniczego 14 października 1944, po czym podniesiony w 1945 i w celu dokończenia budowy przeholowany do Gdyni, gdzie zatonął na skutek przecieków lub został zatopiony przy dawnym nabrzeżu firmy Paged (ob. Nabrzeże Islandzkie). Po wojnie wrak został przejęty przez Polskę.

W 1946 został podniesiony i w 1949 wyremontowany w Stoczni Gdańskiej oraz przebudowany na statek pasażerski gdańskiej „białej floty„, pływający w składzie Żeglugi Gdańskiej. Przez wiele lat „Panna Wodna” była największą jednostką polskiej żeglugi przybrzeżnej; znana była z silnie dymiących kotłów parowych, brudzących sadzą pasażerów na górnym pokładzie.

W maju 1965 statek został wycofany ze służby, po czym od 1967 roku służył jako hulk-baza płetwonurków LOK w Jastarni, a następnie (od 1970) w Gdańsku. W czasie robotniczych protestów w grudniu 1970 „Panna Wodna” została wykorzystana jako koszary dla oddziałów ZOMO. W 1980 roku statek został pocięty na złom w Gdańskiej Stoczni Remontowej.

 

Dodaj komentarz

  • (will not be published)

Current month ye@r day *