Fontanna Neptuna – zabytkowa  fontanna, która powstała z inicjatywy burmistrza Bartłomieja Schachmanna i rady miejskiej. Zlokalizowana jest w najbardziej reprezentacyjnej części Gdańska – na Długim Targu, przed wejściem do Dworu Artusa.

W latach 1606-1615 trwały prace projektowe, rzeźbiarskie i odlewnicze. Projekt figury przedstawiającej Neptuna, boga wód, stworzył architekt i rzeźbiarz Abraham van den Blocke (ur. 1572, zm. 1628). Model figury został wykonany przez Piotra Husena. Rzeźba została odlana w brązie ok. 1615 r., w miejskiej odlewni w Gdańsku, z użyciem formy ludwisarza Gerdta Benninga.^. Ciężar figury wynosi 650 kg. Czasza oraz trzon, na której stoi posąg, są również autorstwa Abrahama van den Blocke. Elementy architektoniczne fontanny nawiązują do manieryzmu flamandzkiego.

Uruchomienie fontanny nastąpiło dopiero w 1633. Rok później powstała żelazna krata otaczająca basen, również zaprojektowana przez Abrahama van den Blocke.

Manierystyczna w swej koncepcji figura rzymskiego boga mórz i oceanów – Neptuna zbudowana jest w oparciu o łamaną linię (nawiązanie do figury serpentinata), przeznaczona jest do oglądania ze wszystkich stron. Wygląd rzeźby wskazuje na to, że autor znał rzeźby antyczne: głowa Neptuna przypomina głowę z posągu konnego Marka Aureliusza, zaś tors jest być może nawiązaniem do Torsu Belwederskiego.

W latach 1757-1761 Jan Karol Stender wykonał nowy basen i trzon, a mistrz kowalski Jakub Barren uzupełnił i odnowił zniszczoną kratę. Fontanna otrzymała wtedy bogato zdobiony styl rokokowy.

Uszkodzona w czasie II wojny światowej i następnie zdemontowana dla ochrony, została odrestaurowana i ponownie uruchomiona w 1954.